Mapanuring papel para sa artikulong: Time, History and The Social Sciences: Braudel

                Ang diskusyon tungkol sa paggamit ng panahon ang isa sa mga pinakama-argumentong paksa ayon kay Fernan Braudel. Pinagdidiskusyonan ang gamit nito hindi lamang ng mga dalubhasa at mag-aaral ng kasaysayan kung hindi pati na rin ng mga nabibilang sa larangan ng Agham Panlipunan.

            Batay sa artikulo, kadalasan naiisang-tabi ang kahalagahan ng mahabang panahon at naitutuon ang pansin sa mga maliliit na pangyayari kung saan higit na kapansin-pansin ang aksyon ng mga kaganapan. Subalit batay sa artikulo na sinasang-ayunan din naman ng mananalaysay mahalaga ang pag-uugnay sa mga maliit na pangyayari mula sa nakalipas upang mas mauunawaan ang kalikasan ng buong kaganapan.

           Noong ika-19 na dantaon nagkaroon ng unti-unti bagaman hindi lubusang pagtiwalag mula sa tradisyonal na historiograpiya. Nakabatay dati-rati sa kronolohiya ng mga panahon ang pagsususulat ng kasaysayan. Subalit nagkaroon ng pagtuon sa mga bagong sentro ng pagsusulat tulad ng na kantitatibong pananaliksik (quantitative research) at pagpapahalaga sa mga istruktura na kabahagi realidad na maaring nanatili o maari rin namang unti-unting naagnas.  

            Kaalinsabay sa pag-aaral ng mga istruktura mahalaga rin ang pagsasagawa ng mga reskonstrukyson Nangangahulugan ito ng malalalimang pagsisiyasat na maaring magpa-simple o kaya naman ay mas lalung magpa-kumplika sa tunay na kalikasan ng mga pangyayari.

            Bukod sa mga diskusyon sa mahaba at maiksing panahon sa kasaysayn, binigyang diskusyon din ni Braudel ang mga umuusbong na methodolohiya sa pagsasalikik sa agham panlipunan tulad ng komunikasyon at matematika. Binigyang diskusyon din niya ang unconscious history na kung saan hindi namamalayan ng tao na kabahagi siya sa pagbuo ng kasaysayan. Mga modelo na nangangahulugang hipotesis at mga sistemang eksplanatoryo na binubuo ng mga pantayan at panksyon gayundin ang panlipunang matematika (social mathematics) na binubuo ng mga pinag-lupon na mga konsepto ng impormasyon, matematika at kalitatibong matematika. Bukod sa mga ito, binigyang talakay din ni Braudel ang kaibahan ng paggamit ng panahon sa kasaysayan at sosyolohiya na bibigyang depenisyon sa mga konspeto sa ibabang bahagi.

            Matapos basahin ang artikulo hindi maitatanggi ang kahalagahan ng panahon sa pag-unawa ng paksa na ating inaaral. Mapapatunayan dito, na hindi maaring baliwalain ang pagpapahalaga sa konteksto ng panahon kahit na kadalasan ay nililimitihan tayo nito. Sapagkat kapag lubusan itong naunawaan, mas maiintindihan ang paksa na inaaral at makatutulong ito upang maiwasan ang mga pag-kiling at maunawaan na ang mga kaganapan sa nakalipas ay maaring pag-aralan subalit hindi maaring husgahan dahil maraming salik ang magkakaiba na hindi maaring ihambing sa kasalukuyang panahon.

MGA KONSPEPTO:

1.PANAHON (TIME)- Binubuo nito hindi lamang ang sustansya ng nakalipas, kinapapalooban din ito ng mga hibla ng buhay panlipunan ng kasalukuyan.

2. MAIKSING PANAHON SA KASAYSAYAN- Panahon batay sa pagkakaunawa ng isang indibidwal , panahon sa pang-araw-araw na buhay, mga panaginip, at mga superpisyal na kamalayan ng nakalipas. Panahon batay sa pagkakaunawa ng mga manunulat sa pahayagan o talaarawan.

3. KASAYSAYAN SA LOOB NG MAHABANG PANAHON- pagtingin sa kasaysayan hindi lamang batay sa mga pangyayari, ginagamitan ito ng pagtanaw hanggang sa ilang daang taon ang nakalipas upang mapag-aralan ang mga institusyon, relihiyon at sibilisasyon.

4. PANAHON PARA SA MGA HISTORYADOR- ang panahon ay ang umpisa at katapusan ng bawat bagay, ang panahon na parehong matematikal at malikhain, isang katangi-tanging nosyon, isang puwersa na nasa labas ng sangkatauhan na kumokontrol na dinadala ang ating mga mga personal na alaala, panahon ng mundo na walang sinuman ang hinihintay.

5. PANAHON PARA SA MGA SOSYOLOHIYA- Ang panlipunang panahon (social time) ay pawing iisang dimension ng kahit anung panlipunang reyalidad na inoobserbahan o pinag-aaralan.